Jury 17. Konkursu
Zygmunt Konieczny
Kompozytor muzyki filmowej, teatralnej i autor muzyki do piosenek literackich. Absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej na wydziale kompozycji (studia w latach 1956 – 62). Krakowianin (ur. 3.01.1937 r.), związany ze środowiskiem „Piwnicy pod Baranami” od debiutu w 1959 r. i Teatru Starego. Tworzył muzykę dla gwiazd tego kabaretu: Ewy Demarczyk, Krystyny Zachwatowicz, Anny Szałapak. Zdobył wiele nagród, a jedną z pierwszych na Festiwalu w Opolu za pieśń „Karuzela z Madonnami“. Zyskał przydomek "wesołego kompozytora smutnych piosenek".
Od 1985 r. współpracował z Agnieszką Osiecką. Ich wspólnym dziełem są niezwykłe songi do muzycznego spektaklu teatralnego „Sztukmistrz z Lublina“ w reż. J. Szurmieja (premiera z Teatrze Współczesnym we Wrocławiu 1986 r.). Z tego spektaklu pochodzi również psalm „Ucisz serce“.
Zygmunt Konieczny od początku swej drogi twórczej współpracuje z teatrem, pisząc muzykę do spektakli: K. Swinarskiego, A. Wajdy, J. Jarockiego, T. Łomnickiego, K. Nazara, J. Englerta, M. Grabowskiego. Zygmunt Konieczny jest twórcą muzyki do ponad stu filmów fabularnych, telewizyjnych i krótkometrażowych. Wielokrotnie współpracował z A. Wajdą, T. Konwickim, S. Różewiczem, W. Marczewskim, J. J. Kolskim. Jest laureatem wielu nagród za piosenki, muzykę sceniczną i filmową. Prowadzi seminarium z muzyki teatralnej i filmowej w PWST w Krakowie.
Ostatnimi laty Zygmunt Konieczny tworzy duże formy muzyczne m.in. "Powstanie warszawskie", "Wyspiański Koniecznego", "Serce moje gram" do utworów S. Wyspiańskiego, "Litania polska" do wierszy ks. J. Twardowskiego.
Więcej na: www.zygmuntkonieczny.art.pl
Agnieszka Obszańska
Z wykształcenia teatrolog, z wyboru – radiowiec. Od 2007 r. dziennikarka Trójki, w której jest reporterką i autorką programów. Prowadzi codzienny program "Teren Kultura" o najbardziej interesujących wydarzeniach kulturalnych w Polsce (i nie tylko), niedzielny magazyn rozmaitości "Mówię Tak", a także od wielu lat współtworzy Radiowy Dom Kultury. Z Jerzym Sosnowskim współpracuje przy programie "Trójkowy Wehikuł Czasu". Członek jury nagrody "Talenty Trójki" w kategorii Sztuki Wizualne. Z mikrofonem zjeździła między innymi Stany Zjednoczone ( w ramach jednej z największych w historii Polskiego Radia akcji "Trójka przekracza granice: raport o stanie USA"), Meksyk, Bliski Wschód i Europę. Nadawała i relacjonowała dla Polskiego Radia najważniejsze międzynarodowe wydarzenia kulturalnych, jak Biennale w Wenecji, Biennale w Stambule, Międzynarodowy Festiwal Teatralny w Edynburgu.
Zawodowo podróżuje po całym świecie z mikrofonem, prywatnie – tanio i z plecakiem. Zawsze ze sprzętem do nagrywania. Interesuje się field recordingiem – nagrywaniem dźwięków terenowych, tworząc subiektywne dźwiękowe mapy miejsc, które odwiedza.
Monika Strzępka
reżyserka (ur. 1976 r.), absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie. Debiutowała jako reżyserka w 2004 r. w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, następnie wystawiała swoje sztuki w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz w Teatrze Jeleniogórskim.
Od 2007 r. tworzy tandem artystyczny z Pawłem Demirskim. Ich wspólne spektakle m. in. we wrocławskim Teatrze Polskim („Dziady. Ekshumacja”) przez najważniejsze przedstawienia w wałbrzyskim Teatrze Dramatycznym („Był sobie Polak Polak Polak i diabeł”, „Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty”, „Niech żyje wojna!!!” oraz „Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej”) koncentrują się wokół krytycznej i anarchistycznej siły burleski, farsy i slapsticku. Zwracają uwagę widzów na prawdę przegranych, podważając prawdy uchodzące za oczywiste i otwarcie wskazują ciemne strony neoliberalizmu, kapitalizmu, konsumpcjonizmu oraz naszej narodowej martyrologii.
Opracowane na podstawie www.culture.pl
Lora Szafran
Jedna z najwszechstronniejszych polskich wokalistek jazzowych. W 1986 ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Jeszcze jako studentka współpracowała z czołową grupą jazzową Walk Away.
Od 1988 roku współpracowała z jedną z najlepszych formacji jazzu akustycznego New Presentation. Z grupą tą nagrała dwie płyty: "Lonesome Dancer" (uznana za jazzową płytę roku 1989) i „You' ve Changed” (1993). W wokalistyce Lora Szafran nie ogranicza się wyłącznie do muzyki jazzowej. W swojej karierze wielokrotnie brała udział w międzynarodowych festiwalach piosenki, wygrywając festiwale: Sopot 90 – Grand Prix i Bursztynowy Słowik, Bregenz – Austria 90, Cesme – Turcja 91. Efektem jej działalności w muzyce pop są dwie płyty: „W górę głowa” (1991), „Tylko Chopin” (1994).
Do jej najciekawszych projektów należy zaliczyć nagrany w 2003 r. we współpracy z W. Nahornym album „Śpiewnik Nahornego”. Kolejna płyta „ Droga do ciebie”- zawierała jazzowe interpretacje polskich standardów Wasowski – Przybora w aranżacji Bogdana Hołowni. Autorami piosenek wykonywanych przez artystkę w ciągu całej jej kariery byli także J. Kofta, A. Poniedzielski, L. Cohen, A. Nowak. D. Dysza. Wśród artystów, z którymi współpracowała znajdziemy m. in. S. Krajewskiego, M. Urbaniaka, W. Pawlika.
Więcej na www.loraszafran.pl
Wiktor Zborowski
Aktor teatralny i filmowy (ur. 1951 r.), absolwent warszawskiej PWST (1973 r.) oraz właściciel jednego z najbardziej rozpoznawalnych głosów w Polsce. Obdarzony niezwykłym talentem komicznym, szerokiej rzeszy widzów kojarzy się ze znakomitymi rolami w wielu polskich komediach. Debiutował na ekranie w jednym z odcinków "Czterdziestolatka" pt. "Karta ze Spitzbergenu, czyli oczarowanie", gdzie stworzył postać inżyniera dowcipnisia. Niezapomniany Longinus Podbipięta w polskiej superprodukcji "Ogniem i mieczem”.
Związany ze stołecznymi Teatrami: Narodowym, Kwadrat, na Woli, Ateneum. Ma w repertuarze role dramatyczne, o rysie tragikomicznym m. in. Papkina w reż. G. Holoubka (Teatr Ateneum, 1990). W dorobku artysty ważne miejsce zajmują także spektakle muzyczne i musicale m. in. „Człowiek z La Manchy” (Don Kichot), „Piotruś Pan” (rola Kapitana Haka), czy „Opera za trzy grosze” (Mackie Majcher. Aktor ma na swoim koncie także kilkadziesiąt ról w Teatrze Telewizji.
Więcej na www.wiktorzborowski.pl