Konkurs / Historia / Edycja II

Konkurs / Historia / Edycja II

W roku 1999 liczba uczestników konkursu wzrosła kilkakrotnie, a jako że w jego regulaminie nie było przedziału wiekowego wykonawców, zgłaszali się chętni zarówno w wieku przedszkolnym, jak i matuzalemowym. Pozwolono wystąpić wszystkim i nie obyło się bez niespodzianek. Artyści amatorzy nie ustępowali poziomem zawodowcom; trzecie miejsce przypadło w udziale wokalistce jedenastoletniej. Prawdziwą furorę zrobili rezydenci Domu Opieki Społecznej im. Matysiaków z Saskiej Kępy, którzy pod wodzą uśmiechniętej i pełnej temperamentu pani dyrektor bardzo starannie przygotowali kilka piosenek Agnieszki Osieckiej. Najstarsza z pań, z racji przywilejów wieku wspierana przez suflerkę, drżącym głosem wspominała swój pierwszy bal, siwy jak gołąbeczek dżentelmen zapewniał widownię, że "oczki ma czarne i włoski ma czarne jak noc", a niefiligranowa (XXXL) pani dyrektor tańczyła na scenie jak motyl i flirtowała z publicznością w niepozbawionym podstaw przekonaniu, że "dobry żart jest tynfa wart". Żywiołowi emeryci zgarnęli wszystkie nagrody rzeczowe, dwa pierwsze miejsca przyznano jednak młodym: Katarzynie Warno z Warszawy i Agnieszce Greinert z Łodzi.

 Galeria zdjęć: