1936
9 października na ulicy Tynieckiej w Warszawie w rodzinie Marii ze Sztechmanów i Wiktora Osieckich przychodzi na świat Agnieszka Osiecka.
1937
17 września w rzymsko-katolickiej parafii Bożego Ciała na Kamionku (prawobrzeżna Warszawa) odbywa się chrzest Agnieszki Osieckiej. Osieccy przenoszą się do Zakopanego, gdzie prowadzą kawiarnię Watra.
1939
W sierpniu Osieccy wracają do Warszawy, mieszkają na Saskiej Kępie pod adresem Jakubowska 16/5.
1939–1944
Agnieszka Osiecka pozostaje pod opieką dziadków i guwernantki, a kolejne klasy zalicza w Prywatnej Polskiej Szkole Powszechnej Jadwigi Reutt. Osieccy prowadzą kawiarnię Watra na ulicy Moniuszki. Wybuch powstania warszawskiego zastaje ich w Śródmieściu. Przebywają tam (w piwnicach przy ulicy Moniuszki) do kapitulacji. Po wypędzeniu z miasta trafiają do obozu w Pruszkowie, a potem do obozu pracy w Sankt Pölten w Dolnej Austrii.
1945
W czerwcu Osieccy wracają do Warszawy. Kamienicę, w której mieszkali w czasie okupacji, zastają zrujnowaną. Wprowadzają się do ojca Marii Osieckiej na Jakubowską 14/2. We wrześniu Agnieszka idzie do IV klasy Publicznej Szkoły Powszechnej nr 173 w Warszawie. 27 grudnia jako dziewięciolatka zaczyna pisać dziennik. W pierwszym zapisanym przez siebie albumie rekonstruuje najważniejsze dotąd zdarzenia w jej życiu i notuje kilka wydarzeń bieżących.
1947
Agnieszka Osiecka wstępuje do Związku Harcerstwa Polskiego.
1948
16 czerwca kończy szkołę powszechną. 1 września rozpoczyna naukę w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego nr XII im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.
1949
Osieccy przeprowadzają się do Bronisławy ze Sztechmanów Nowakowskiej (siostry ojca Marii Osieckiej), która zajmuje dwupokojowe mieszkanie przy ulicy Dąbrowieckiej 25/3. 18 maja Agnieszka Osiecka przybiera pseudonim Bożena Ostoja i zaczyna pisać dziennik. 22 października wstępuje do Związku Młodzieży Polskiej, w którym pełnić będzie potem funkcje sekretarki koła i kierowniczki agitacyjno-propagandowej. Zaczyna trenować pływanie w Centralnym Wojskowym Klubie Sportowym.
1950
Jest opiekunką świetlicy dziecięcej i pracuje społecznie (po kilka godzin w tygodniu) jako instruktorka wychowana fizycznego w Domu Harcerza na Grochowie.
1951
Wiktor Osiecki oficjalnie już spotyka się z Józefiną Pellegrini i zrzeka się mieszkania na Dąbrowieckiej na rzecz Marii Osieckiej.
1952
W dniach 21 stycznia – 28 marca Agnieszka Osiecka przechodzi szkolenie sanitarne i zdobywa upoważnienie do noszenia Odznaki Przysposobienia Sanitarnego drugiego stopnia. W maju zdaje maturę, a 5 czerwca uzyskuje Świadectwo Dojrzałości Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego. 5 września zostaje immatrykulowana jako studentka Wydziału Filozofii Społecznej i rozpoczyna studia dziennikarskie.
1953
Zostaje usunięta z ZMP. 16 listopada Komitet Kultury Fizycznej w Warszawie przyznaje jej prawo noszenia odznaki zwykłej stopnia pierwszego.
1954
Odbywa letnie praktyki dziennikarskie w gdańskim „Głosie Wybrzeża” – poznaje wówczas Sławomira Siereckiego i twórców teatrzyku Bim-Bom (m.in. Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobielę).
1955
Publikuje m.in. w „Sztandarze Młodych” i „Po Prostu” (tu m.in. tekst krytyczny wobec Poematu dla dorosłych Adama Ważyka). Zaprzyjaźnia się z Grzegorzem Lasotą i poznaje dzięki niemu Witolda Dąbrowskiego (przez dwa lata będzie jego dziewczyną). Spędza pierwsze w życiu wakacje na Mazurach. Wstępuje do Studenckiego Teatru Satyryków, gdzie debiutuje tekstem Kolory (Piosenka o kolorach). W STS-ie pozostanie w charakterze autorki tekstów (ok. 166) i członkini rady artystycznej
do 1972 roku.
1956
Od 1 czerwca należy do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Broni na ocenę bardzo dobrą pracę magisterską Powojenne inscenizacje Czechowa w Polsce (z egzaminu magisterskiego również otrzymuje ocenę bardzo dobrą) i 14 czerwca otrzymuje dyplom magisterski Wydziału Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
1957
Pisuje reportaże do dziennika „Sztandar Młodych”. Latem wyjeżdża wraz z STS-em na Światowy Festiwal Młodzieży do Moskwy, a potem na winobranie do Burgundii we Francji. Po raz pierwszy odwiedza wówczas Maisons-Laffitte (dokąd przywozi z Polski maszynopis Cmentarzy Marka Hłaski – swej ówczesnej sympatii), poznaje Jerzego Giedroycia i jego współpracowników. Wiąże się z Andrzejem Jareckim. Odwiedza ciotkę Zofię Arciszewską w Londynie. Wraca do Polski jesienią i rozpoczyna w grudniu studia na Wydziale Reżyserskim w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, gdzie otrzymuje pokój w akademiku na Bystrzyckiej. Bierze udział w historycznym sylwestrze, w trakcie którego ma miejsce „Powstanie i upadek Wolnej Republiki STS”.
1958
18 stycznia w STS-ie ma miejsce prapremiera Szopki Betlejemskiej, czyli Jasełek Polskich Narodowych na Rok Bieżący – przedstawienia Andrzeja Jareckiego z piosenkami Andrzeja Jareckiego i Agnieszki Osieckiej. 16 grudnia razem z Danielem Szczechurą realizuje etiudę filmową Estees. Zaręcza się z Markiem Hłasko.
1959
Rodzice Agnieszki Osieckiej się rozwodzą.
1960
12 lutego w STS-ie prapremiera Orcia i Yale, czyli czekając na Świętego Mikołaja – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Jerzego Markuszewskiego (utwór Osieckiej wraz z dwoma jednoaktówkami Andrzeja Jareckiego – Nowoczesny sierota oraz Samozgon – stanowi program Samo życie ). 13 marca w Teatrze Dramatycznym w Warszawie prapremiera Ptaków – przeróbki komedii Arystofanesa pióra Andrzeja Jareckiego i Agnieszki Osieckiej w reżyserii Konrada Swinarskiego. W listopadzie utwór Mój pierwszy bal (sł. Agnieszka Osiecka, muz. Franciszka Leszczyńska) zostaje Radiową Piosenką Miesiąca.
1961
17 stycznia w Teatrze Telewizji odbywa się prapremiera Przesady – wodewilu Agnieszki Osieckiej w reżyserii Konrada Swinarskiego. 4 stycznia i 25 października w STS-ie mają miejsce prapremiery dwóch wersji Oskarżonych – „faktomontażu” Agnieszki Osieckiej i Andrzeja Jareckiego w reżyserii Jerzego Markuszewskiego.
1962
21 kwietnia w Zakopanem wychodzi za mąż za Wojciecha Frykowskiego. Przeprowadza się do męża do Radonic. Debiutuje książką – w serii Biblioteka Teatrów Amatorskich Ludowej Spółdzielni Wydawniczej ukazuje się śpiewnik Kolory. Piosenki estradowe (na głos z fortepianem ), który opracowuje muzycznie Edward Pałłasz. Za Oskarżonych otrzymuje Wieniec Laurowy – główną nagrodę na Festiwalu Teatrów Małych Form w Sarajewie.
1963
Wespół z Janem Borkowskim zaczyna prowadzić Radiowe Studio Piosenki. W trakcie pierwszej edycji Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu otrzymuje nagrodę indywidualną za Piosenkę o okularnikach oraz wyróżnienia za piosenki Solo na kontrabasie , Kochankowie z ulicy Kamiennej , Czerwony Kapturek , Gdzie jest szlagier, Ulice wielkich miast i Białe małżeństwo . Kupuje łódź motorową i zamierza wraz z Janem Borkowskim popłynąć Wisłą z Warszawy na Mazury. 12 października rozwodzi się z Wojciechem Frykowskim. Otrzymuje Nagrodę Literacką ZAiKS-u. Pisze libretto Opery spod ciemnej gwiazdy, nad którą pracuje wraz z Adamem Sławińskim. Od grudnia zaczyna opracowywać dla Teatru Telewizji Listy śpiewające , które będzie tworzyć razem z Adamem Sławińskim i Andrzejem Kurylewiczem w latach 1964–1970 (większość spektakli wyreżyseruje
Olga Lipińska).
1964
Wdaje się w dwuletni romans (od pewnego momentu już tylko listowny) z Jeremim Przyborą. 5 kwietnia otrzymuje Złotą Odznakę Zrzeszenia Studentów Polskich. 16 czerwca w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie ma miejsce prapremiera Niech no tylko zakwitną jabłonie – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Jana Biczyckiego. Na II KFPP w Opolu Agnieszka Osiecka otrzymuje nagrodę specjalną za piosenkę Nim wstanie dzień . Z Aliną Janowską jedzie na wakacje do Bułgarii. Za Niech no tylko zakwitną jabłonie otrzymuje główną nagrodę na Festiwalu Polskiej Dramaturgii Współczesnej.
1965
Wyjeżdża do Londynu. Z Janem Borkowskim odbywa podróż po Szwecji. Na III KFPP w Opolu otrzymuje trzecią nagrodę za piosenkę Jak na Paryż. Publikuje Wyszłam i nie wróciłam – zbiór własnych ballad i piosenek na głos z fortepianem.
1966
Na IV KFPP w Opolu otrzymuje nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za Piosenkę Na całych jeziorach ty oraz drugą nagrodę w koncercie „Premiery” za piosenkę Dookoła noc się stała. Polskie Nagrania wydają płytę Piosenki Agnieszki Osieckiej. Tomira Łepkowska redaguje antologię Zupełnie jak w piosence… Kompozycje estradowe – wybór tekstów na głos i fortepian Jarosława Abramowa, Andrzeja Jareckiego i Agnieszki Osieckiej. 16 października w Urzędzie Stanu Cywilnego Warszawa Praga-Południe Osiecka wychodzi za mąż za Wojciecha Jesionkę. W Teatrze Słowa „Meluzyna” w Rzeszowie ma miejsce prapremiera Zamienię księżyc na parę butów – utworu estradowego Agnieszki Osieckiej.
1967
Agnieszka Osiecka otrzymuje nagrodę Prezesa Komitetu ds. RTV za cykl programów Listy śpiewające. W listopadzie dostaje stypendium Fundacji Forda i wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych. Poznaje środowisko hipisowskie w Nowym Jorku.
1968
W styczniu odwiedza Chicago, wraca do Nowego Jorku. W kwietniu jedzie do San Francisco, Santa Fe, Los Angeles – pomieszkuje u Henryka Grynberga, ostatni raz w życiu spotyka Marka Hłaskę, Wojciecha Frykowskiego i Krzysztofa Komedę. 13 czerwca w Teatrze Ateneum ma miejsce prapremiera Apetytu na czereśnie – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Zdzisława Tobiasza, z muzyką Macieja Małeckiego, z którym Agnieszka Osiecka zacieśnia w tym czasie znajomość.
1969
31 maja w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie ma miejsce prapremiera Gwiazd i winogron – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Mariana Jonkajtysa. Agnieszka Osiecka publikuje powieść dla dzieci Dzień dobry, Eugeniuszu.
1970
23 stycznia rozwodzi się z Wojciechem Jesionką. Publikuje Listy śpiewające – zbiór scenariuszy telewizyjnych. Wydaje pierwszą w życiu powieść – Zabiłam ptaka w locie . Przygotowuje widowisko estradowe Trzynogi dla Telewizji Polskiej. W Polskim Radiu premierę ma jej baśń muzyczna Głaz, motyl i śmierć, która w wersji telewizyjnej nosi tytuł Gusła ’70, czyli Motyl, Głaz i Śmierć . Na VIII KFPP otrzymuje nagrodę Przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu za Zielono mi oraz nagrodę dziennikarzy za W żółtych płomieniach liści . Trwający od jakiegoś czasu romans z Danielem Passentem staje się dla niej coraz ważniejszy. Jesień spędza w Londynie. 27 grudnia w Teatrze Polskiego Radia odbywa się prapremiera Łotrzyc – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Zbigniewa Kopalki.
1971
W życiu Agnieszki Osieckiej rok pełen napięć natury osobistej. Dzięki pomocy ojca kończy remontować segment w Falenicy (na ulicy Oliwkowej 27a) i przeprowadza się do niego wraz z Danielem Passentem.
1972
Wymyśla hasło reklamowe „Coca-cola to jest to”. Na X KFPP otrzymuje nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola za Z kujawiakiem. Publikuje powiastkę dla dzieci Dixie . 15 lipca w Teatrze Rozmaitości w Warszawie ma miejsce prapremiera Dziś straszy – sztuki Agnieszki Osieckiej
w reżyserii Witolda Skarucha. Dla Telewizji Polskiej przygotowuje widowisko z piosenkami Zielnik śpiewający . Wyjeżdża do Moskwy, gdzie zabiega o kolejne przedstawienia w Teatrze Sowremiennik. Jest w ciąży – prowadzi dziennik stanowiący jednocześnie list do oczekiwanego dziecka.
1973
5 lutego w Szpitalu na Szaserów Agnieszka Osiecka rodzi córkę Agatę Passent. Na XI KFPP otrzymuje wyróżnienie za piosenkę Diabeł i raj . Na XIII Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie otrzymuje Grand Prix za piosenki Diabeł i raj oraz Małgośka . 10 października otrzymuje od Ministerstwa Obrony Narodowej Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju. W Teatrze Telewizji ma miejsce premiera spektaklu Chleb , ponadto jej teksty współtworzą przedstawienia
Deszcz i pogoda oraz O człowieku, który miał jedną nogę krótszą.
1974
23 marca w STS-ie premiera Łotrzyc – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Macieja Englerta. Agnieszka Osiecka publikuje powiastkę dla dzieci Wzór na diabelski ogon.
1975
4 maja w Teatrze Lalki i Aktora im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie ma miejsce prapremiera Dixi – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Bogusława Kierca. Agnieszka Osiecka publikuje wespół z Danielem Passentem utwory dla dzieci Pantoflisko oraz Thursday and Friday.
1976
W Teatrze Telewizji premiera Łotrzyc, a w Państwowej Operze Bałtyckiej w Gdańsku wystawione zostają Reanimacja oraz Tytania i Osioł z tekstami Agnieszki Osieckiej. 27 listopada w Teatrze Polskim w Bydgoszczy ma miejsce prapremiera Najpiękniejszego w całej wsi – sztuki Agnieszki
Osieckiej w reżyserii Matyldy Krygier. Wraz z Danielem Passentem i Agatą przeprowadzają się na Żoliborz, do domu przy ulicy Jakiela 8.
1977
23 maja umiera Wiktor Osiecki. Agnieszka Osiecka publikuje zbiór satyr Sztuczny miód. Na XVII Międzynarodowym Festiwalu Interwizji w Sopocie otrzymuje drugą nagrodę za piosenkę Nie spoczniemy. Na XV KFPP w Opolu odbywa się koncert Nastroje, nas troje z piosenkami Jonasza Kofty, Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego. Dla Telewizji Polskiej Agnieszka Osiecka realizuje Sentymenty – cykl programów z piosenkami, nad którym pracuje w latach 1977–1979.
1978
Czas zawirowań rodzinno-uczuciowych: Agnieszka Osiecka poznaje Zbigniewa Mentzla i zakochuje się w nim.
1979
Publikuje zbiór wierszy Imionnik z kwiatem. Daniel Passent otrzymuje stypendium Niemana na Harvardzie – Agnieszka Osiecka jedzie z nim i córką do Ameryki, ale w grudniu opuszcza rodzinę i wraca do Warszawy.
1980
Przeprowadza się do matki, do mieszkania przy ulicy Dąbrowieckiej 25/3. Przygotowuje Szeptankę – program z telewizyjnego cyklu Spotkań lirycznych.
1981
27 marca w Teatrze Polskiego Radia odbywa się prapremiera Masażu twarzy – monologu scenicznego Agnieszki Osieckiej w reżyserii Stanisławy Grotowskiej i wykonaniu Anny Seniuk. Osiecka wydaje tomik poetycki Wada serca. W maju na Estradzie Śląskiej w Katowicach odbywa się prapremiera Świnki – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Barbary Katarzyny Radeckiej.
1983
Rozpoczyna współpracę z Sewerynem Krajewskim przy programie Z pamiętnika szalonej gospodyni – telewizyjnym cyklu z piosenkami, który będzie realizowany w latach 1983–1984.
1984
Agnieszka Osiecka wydaje utwór dla dzieci Zaszumiało jesienią.
1985
Publikuje Szpetnych czterdziestoletnich, utwór dla dzieci Kolęda myszki i tom wierszy Żywa reklama. Przez kilka miesięcy prowadzi dziennik, w którym relacjonuje bieżące wypadki internowanemu Adamowi Michnikowi.
1986
Wydaje powieść dla dzieci Szczególnie małe sny. Pisze songi dla Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu do adaptacji Sztukmistrza z Lublina Isaaca Bashevisa Singera.
1987
5 marca w trakcie VIII Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu ma miejsce prapremiera Białej bluzki – monodramu Osieckiej, wyreżyserowanego przez Magdę Umer, a wykonanego przez Krystynę Jandę. Na XXIV KFPP Agnieszka Osiecka otrzymuje nagrodę dziennikarzy za piosenkę Polska Madonna. W grudniu we wrocławskim Teatrze Współczesnym prapremiera Jasełek ’87. Ach, ubogi żłobie… – utworu Agnieszki Osieckiej w reżyserii Macieja Domańskiego.
1988
Agnieszka Osiecka publikuje Białą bluzkę i utwór dla dzieci Ptakowiec. Wespół z Krystyną Sienkiewicz wydaje Haftowane gałgany . 26 czerwca w Teatrze Dramatycznym w Elblągu prapremiera Damy z walizką – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Konrada Szachnowskiego. Jesienią ma się odbyć ślub Agnieszki Osieckiej z Michałem Kottem, ale narzeczony w ostatniej chwili odwołuje uroczystość.
1989
Na XXVI KFPP Osiecka otrzymuje nagrodę Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu za wybitną twórczość literacką. Publikuje powieść Czarna wiewiórka . Grażyna Pieczuro robi dla Telewizji Polskiej film dokumentalny Agnieszka o Agnieszce Osieckiej.
1990
Na XXVII KFPP otrzymuje wyróżnienie za piosenkę Moja młodość. Publikuje Białe zeszyty – album z piosenkami na głos z fortepianem, powieść dla młodzieży Salon gier, zbiór felietonów Zabawy poufne i wybór wierszy oraz piosenek Śpiewające piaski .
1991
15 czerwca w Teatrze Miejskim w Gdyni ma miejsce prapremiera Znajomych znajomych – sztuki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Ryszarda Majora. We współpracy z Anną Szałapak i Zygmuntem Koniecznym Agnieszka Osiecka pisze Opisanie szopki krakowskiej wzniesionej przez mistrza sztuki rzeźbiarskiej Macieja Moszewa obecnie przebywającego w Prowansji.
1992
Publikuje książkę autobiograficzną Rozmowy w tańcu. 26 września w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie odbywa się prapremiera Śnieżycy – sztuki Agnieszki Osieckiej według Śniegu Stanisława Przybyszewskiego, w reżyserii Zygmunta Koniecznego. W Teatrze Wielkim ma miejsce prapremiera Pana Marimby – opery dla dzieci powstałej we współpracy z Agnieszką Osiecką.
1993
Agnieszka Osiecka publikuje Białą bluzkę. Stworzonko . Wespół z Zofią Nasierowską wydaje Fotonostalgię. Znani i lubiani w obrazie i anegdocie.
1994
Otrzymuje nagrodę Programu III Polskiego Radia im. Mateusza Święcickiego oraz Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady Prometeusz ’94. Ryszard Pracz wydaje Teatr Satyryków STS (1954–1975) – historię STS-u i wybór tekstów STS-owych, w tym tekstów Agnieszki Osieckiej.
16 czerwca umiera Maria Osiecka. Agnieszka Osiecka poznaje André Ochodlo i angażuje się w znajomość z nim oraz w jego sopocki teatr. 20 listopada w Teatrze Telewizji dla Dzieci ma miejsce prapremiera Szczególnie małych snów – adaptacji powiastki Agnieszki Osieckiej w reżyserii Igora Mołodeckiego.
1995
4 sierpnia w Teatrze Atelier w Sopocie ma miejsce prapremiera Wilków – musicalu według powieści Isaaca Bashevisa Singera z songami Agnieszki Osieckiej, w reżyserii André Hübnera-Ochodlo. Agnieszka Osiecka pisze songi również do wystawianego w Teatrze Atelier Apetytu na śmierć według Zoo Story i Piaskownicy Edwarda Albee’ego.
1996
8 czerwca w Teatrze Nowym w Zabrzu ma miejsce premiera Listów śpiewających – utworu Agnieszki Osieckiej w reżyserii Zbigniewa Stryja. Agnieszka Osiecka publikuje album z impresjami fotograficznymi Na początku był negatyw oraz książkę z wierszami Sentymenty . Magda Umer nagrywa Rozmowy o zmierzchu i świcie – cykl wywiadów telewizyjnych z Agnieszką Osiecką. Pierwsze zmontowane odcinki Umer pokazuje Osieckiej 9 października – w trakcie spotkania z okazji jej sześćdziesiątych urodzin. Jesienią Agnieszka Osiecka wyjeżdża z André Hübnerem-Ochodlo na Majorkę.
1997
7 marca Agnieszka Osiecka umiera. Zostaje pośmiertnie odznaczona przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a jej imię otrzymuje studio koncertowe Programu III Polskiego Radia w Warszawie, Teatr Atelier w Sopocie oraz nagroda dla uczestników konkursu Olsztyńskie Spotkania Zamkowe „Śpiewajmy Poezję”.