VIII Przegląd Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej
Werdykt Jury konkursu wokalnego w VIII Przeglądzie Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej „Taką nas ścieżką poprowadź 2015”
Jury Konkursu Wokalnego na wykonanie piosenek Agnieszki Osieckiej w VIII Przeglądzie Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej "Taką nas ścieżką poprowadź 2015” w składzie:
Bożenna Ulatowska – przewodnicząca jury
Karolina Jarzyńska – członek jury
Jarosław Witaszczyk – członek jury
po wysłuchaniu w dniu 05.10.2015. wszystkich podmiotów wykonawczych, które zgłosiły się do konkursu, postanowiło przyznać nagrody i wyróżnienia niżej wymienionym:
w kategorii "Szkoły gimnazjalne"
wyróżnienie:
CHÓR Gimnazjum z Oddziałam Dwujęzycznymi nr 93
Brązową Agnieszkę za zajęcie III miejsca
Julia Jakubowska
Srebrną Agnieszkę za zajęcie III miejsca
Agnieszka Dominiak
Złotą Agnieszkę za zajęcie I miejsca
Karolina Krzemińska
W kategorii "Szkoły ponadgimnazjalne"
wyróżnienie:
Aleksandra Duchlińska
wyróżnienie:
Aleksandra Kopeć
Brązową Agnieszkę za zajęcie III miejsca:
Kinga Bodzak
Srebrną Agnieszkę za zajęcie III miejsca
Karolina Czelej
Złotą Agnieszkę za zajęcie I miejsca
Barbara Małecka
w kategorii "Szkoły pomaturalne"
wyróżnienie:
Aleksandra Cacko
Brązową Agnieszkę za zajęcie III miejsca
Paweł Ziółkowski
Srebrną Agnieszkę za zajęcie III miejsca
Magdalena Paciorek
Złotą Agnieszkę za zajęcie I miejsca
Aleksandra Nazimek
Koncert dostępny jest na You Tube
Werdykt Jury konkursu literackiego na napisanie wiersza inspirowanego twórczością i osobą Poetki w VIII Przeglądzie Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej „Taką nas ścieżką poprowadź 2015”
Jury konkursu literackiego w składzie:
Karolina Felberg
Magdalena Sendecka
po przeczytaniu wszystkich nadesłanych na konkurs prac, postanowiło:
Brązową Agnieszkę w konkursie literackim VIII Przeglądu Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej za wiersz pt. „Czarnobiałe wspomnienia”:
MARTA KONARZEWSKA
Kiedy za oknem brzydka pogoda,
Kiedy na dworze deszcz ciągle pada,
Kiedy na wszystko znika ochota,
Ja przy pianinie w pokoju siadam.
Dłonie wtapiają się w klawiaturę,
Biel się co chwila z czernią wymienia.
Palce biegają raz w dół, raz w górę;
Płynie muzyka a z nią wspomnienia…
Lubię rozmyślać nad tym co było.
Lubię wspominać minione lata.
Chcę, żeby czasem wszystko wróciło.
Pragnę na chwilę tamtego świata.
Dziś czarnobiałe zdjęcia zostały,
A na nich twarze niezwykłych osób.
I choć juz z życiem się pożegnały,
Można je spotkać – jest pewien sposób.
Bo kiedy czytam słowa piosenki,
Widzę Agnieszki Osieckiej dłonie.
Widzę, jak kartkę bierze do ręki,
Chwyta ołówek i w myślach tonie…
I choć Agnieszki już z nami nie ma,
Mogę ją spotkać dzięki muzyce.
Melodia niesie piękne wspomnienia
I w wyobraźni twarz znowu widzę.
Gram a muzyka z serca wypływa.
Niesie ze sobą uczucia szczere.
Czas szybko mija, życie upływa,
Na to co piękne czasu niewiele…
Srebrną Agnieszkę w konkursie literackim VIII Przeglądu Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej za wiersz pt. „Uciec”:
EWA WYGANOWSKA
Myślałam, gdy byłam dzieckiem,
Że nikt mnie tu nie lubi.
Myślałam, że moje serce
Pomoże mi zrozumieć.
Mijały powoli lata…
Kolejne dni i noce
Stawały się bardziej szare.
Rozplotłam już warkocze.
Usiadłam dziś przy kominie,
Wysoko gdzieś na dachu.
Uciekłam od swego strachu
Gdzie nikt mnie nie zobaczy.
Papieros zgasł w mojej dłoni.
Czy już czas, żeby wrócić?
Czy może tak wypaść z roli?
I przestać w sercu kłócić.
Chciałabym po prostu zasnąć,
Bo właśnie ty mi się śnisz.
Nie mogę cię jednak dotknąć,
Bo imię twe jest ciszą.
Ubrana w czerwoną kieckę
Jem słodką pomarańczę
Pończochy wkładam niebieskie
Lecz od dzisiaj nie tańczę
Ktoś mówił – życie jest balem!
Lecz dla mnie jest czekaniem
Nie wiem czy mam na co czekać
Czy lepiej nie pamiętać…
Złotą Agnieszkę w konkursie literackim VIII Przeglądu Artystycznych Inspiracji Twórczością Agnieszki Osieckiej za wiersz pt. „Wielkie oczy”:
ALEKSANDRA CACKO
Cała ta twórczość to efekt zdziwienia,
Kłótnia z wszelkimi bólami istnienia.
Kiedy poeta na problem natrafi
Wielkie ma oczy i wena go trapi.
Powiedz dlaczego dla panów dobranoc
Znaczyć ma dla nich życiową równonoc?
Dalszym etapem już będzie obrączka,
Dalej juz tylko życiowa bolączka.
I widzimy wielkie oczy,
Rzeczywistość w wiersz się toczy!
Miłość następnych zadziwień powodem;
Przecież chłopaka mieć można w nagrodę.
Nawet kobieta zupełnie już biedna
Może posiadać chłopczyka jak z drewna.
I strzelają wielkie oczy,
Rzeczywistość w wiersz się toczy!
Dociec należy dlaczego też dzieci
Wolą swą mamę najbardziej na świecie.
Żadne wikingi czy koty Doroty
Przebić nie mogą tej ważnej istoty.
I rozbłysły wielkie oczy,
Rzeczywistość w wiersz się toczy!
Taka nagroda spotkała słuchaczy,
Mogli tajniki twórczości zobaczyć.
Wiedzą, że wielka poetka docenia
Swe zaskoczenia – i w wenę zamienia.